- językoznawstwo historyczne indoeuropejskie (fonologia, czasownik): gramatyka historyczna i historia języka greckiego, dialektologia grecka, etymologia, mykenologia, leksykografia grecka; język frygijski i starożytne języki Bałkanów (szczególnie macedoński), tzw. „bałkański indoeuropejski”; sytuacja językowa w Anatolii w późnej epoce brązu - kontakty językowe między Azją Mniejszą a Grecją; kontakty językowe celtycko - łacińskie; religia i mitologia porównawcza; język poetycki indoeuropejski
- slawistyka, w tym szczególnie: etnogeneza Słowian, dialektologia polska (gwary podhalańskie) i słowacka (dialekt wschodniosłowacki), kontakty językowe na Spiszu w epoce od 13 do początku 20 wieku; gwara i kultura Niemców Spiskich (tzw. Zipser Deutsch);
- onomastyka i badania substratowe obszaru polskiego i słowackiego Spisza;
- bizantynistyka i patrologia;
- folklorystyka, kultura materialna i duchowa Podhala.